Muito obrigada Brasil!

Muito obrigada Brasil!

Dit wordt dan echt mijn allerlaatste blog die ik hier schrijf! Ik zou nog even vertellen over gister. We hebben namelijk een fantastische dag gehad maar wat was ik gesloopt gisteravond! Ik had mijn wekker al op 7 uur gezet zodat ik rustig kon ontbijten en me kon aankleden etc. Ik had om 8 uur met Emily en Sara voor het huis afgesproken. Omdat iedereen hier in huis nog sliep en ik niemand wakker wou maken liep ik 5 voor 8 al naar buiten en ging ik voor de poort wachten. Na een kwartier nog geen Emily en Sara maar kreeg ik een berichtje dat ze zich hadden verslapen en er over 10 min zouden zijn, na 10 min kreeg ik weer een berichtje aangezien de vrouw waar hun slapen een heel ontbijt voor ze had klaargemaakt konden ze natuurlijk niet zo maar dat zou onbeschoft zijn hier. 5/10 over half 9 kwamen ze de hoek om en zijn we richting de metro gegaan. Ik dacht precies te weten hoe metro hier werkte maar je scheen over te moeten stappen(dit is alleen soms op zaterdag) want dezelfde metro ging weer terug de andere kant op. Een beetje verlaat waren we dus op het juiste metro station waar we een bus moesten nemen naar Corcovado. Ik had gelezen dat vrijwel elke bus erheen ging en er voorop de bus gewoon Corcovado stond. Even aan de chauffeur gevraagd of hij even een seintje wou geven als we eruit moesten en gelukkig begreep hij mijn engels/Portugees. Veel Brazilianen spreken amper engels dus is het vaak vrij lastig om iets duidelijk te maken. Eenmaal aangekomen kwam er gelijk al een man aan dat het nog wel ruim anderhalf uur kon duren voordat we met het trammetje naar boven konden en dat we ook gebruik konden maken van de busjes wat maar 7 reais meer was. Het 12-persoons busje eenmaal ingestapt stopten we al na 1 km waar we onze kaartjes moesten kopen. Vervolgens weer verder naar boven in het busje. De reis was erg stijl en hobbelig. Waarna we naar enkele minuten bij het eerste uitzichtpunt kwamen en het heli platform. Even enkele foto’s gemaakt en weer terug in een busje. Weer verder naar boven waar we uit moesten stappen en weer opnieuw in een enorm lange rij kwamen op kaartjes voor busreis deel 2 moesten kopen. Eindelijk in het bezit van de kaartjes, jawel hoor, weeeer een rij om in de busjes te komen. De rij schoot voor geen meter op totdat we naar een andere rij moesten omdat we al kaartjes hadden opeens. Eindelijk weer in het busje verder naar boven. Veel haarspeldbochten en steile weggetjes verder waren we eindelijk boven. En ja zonder een rij zou het natuurlijk niet kloppen dus weer in een rij om naar het Christusbeeld te kunnen. Gelukkig was deze rij niet zo lang. Maaar wat een geweldig uitzicht heb je daar, enorm genoten van het uitzicht en natuurlijk heel wat foto’s gemaakt. Toen zijn we weer naar beneden gegaan (met de roltrappen) en natuurlijk was er ook weer een rij om in een busje te stappen terug naar beneden. En wat ik al dacht je werd maar halerwege gebracht en kon weer in een nieuwe rij voor de laatste bus naar beneden. Wat een avontuur allemaal bij elkaar en wat hebben wij gelachen. We hadden eigenlijk gepland om smiddags naar Copacabana te gaan om even bij te komen en daarna hadden we om half 4 afgesproken bij het metrostation met Wyneke die ook graag mee wou naar de Suikerbroodberg. Na een klein uurtje op Copacabana zijn we dus opzoek gegaan naar de metro waar we even hebben gewacht maar waar geen Wyneke was. Snel even gebeld maar ze scheen op een ander metro station te staan. Toen ze eenmaal bij ons was hebben we een taxi gepakt naar de Suikerbroodberg (taxi’s hier zijn spotgoedkoop!). Eenmaal daar stond er natuurlijk ook weer een rij want die hadden we nog niet genoeg gezien vandaag (Ja ik ben een hele slechte toerist ik haat rijen en toeristische plekjes) Eerst wou ik het nog overslaan aangezien ik aardig kapot was en onze trip naar het Christus beeld ook slopend was en hoofdpijn had gekregen. Achteraf totaaaaal geen spijt van want is de suikerbroodberg geweldig! Veel groter dan ik dacht met natuurlijk twee haltes. We gingen eerst naar de laatste en de hoogste om vanaf daar de zon onder te zien gaan. Enorm mooie plaatjes geschoten die avond waarna we zelfs nog even enorm lekker een pistoletje met kip met frietjes hebben gehad en een heerlijke aqua de coco. Ondanks dat we al aardig volzaten ook nog even een ijsje gehaald bij een zaakje waar je al je toppings etc. kon kiezen. Dus een heerlijk kokos ijsje met karamel saus, cornflakes etc. gehad. Aangezien we de rest van de dag niet echt hadden gegeten of wat anders hadden gedronken dan water waren we er ook zeker aan toe. Hierna weer terug naar beneden en tijdens de rit raakte we aan de praat met twee hele spontane Brazilianen die net hadden geklommen langs de berg. Degene waar ik mee praatte was enorm onder de indruk van het werk wat we deden. En vroeg zelfs nog naar welke favela’s. Na een leuk gesprek afscheid genomen en kwam Wyneke met het idee om een taxi naar Maria de Graca te nemen wat best nog wel een stuk reizen is. We hadden anders eerst een bus en daarna de metro moeten nemen en moeten lopen. Maar uiteindelijk heeft ze het voor elkaar gekregen dat we voor 35 reais/ 11 euro ongeveer met z’n 4’en naar huis konden worden gebracht wat natuurlijk een mooi bedrag is. Thuis aangekomen ben ik vrijwel gelijk in slaap gevallen.

Vandaag, zondag 3 augustus is toch echt de op één na laatste dag dat ik hier ben. Al telt morgen niet helemaal meer mee. Ik had met Wyneke afgesproken om met haar en een paar kinderen van Manguinbos naar de kerk te gaan daar. Aangezien we eerst de kinderen nog moesten ophalen zijn we rond 8 uur al gegaan. Eerst werd er een Bijbelstudie die werd vertaalt door Wyneke en daarna nog een korte kerkdienst. Hierna zijn we weer naar huis gegaan en heb ik nog even gezellig gepraat met Gisele. Lekker gegeten en ’s middags mijn tas ingepakt en lekker gedoucht. Weer andere kleren aangedaan zoals het hier hoort en naar de avonddienst. Aangezien er avondmaal was duurde het wat langer. Ik zat om 6 uur al met Ronaldo in de kerk en om half 7 begint de dienst. Half 10/10 uur was de dienst klaar en konden we nog even een stukje pizza eten. Tijdens de dienst moest ik ook nog samen met Ronaldo naar voren komen en vertelde hij wat en ging hij bidden voor me over mijn werk wat ik heb gedaan, dat ik maar weer eens terug mag komen en natuurlijk een goede vlucht. Ook was er heilig avondmaal, dopen en geloofsbelijdenis. Nu eindelijk weer lekker thuis en het is alweer wat later dan ik had gehoopt. Morgen vertrek ik dus rond 3 uur hier vandaan en vlieg ik om 7 uur Braziliaanse tijd en om 12 uur Nederlandse tijd (Jawel dan ben ik dus eindelijk al een beetje jarig). In de ochtend ga ik misschien nog even naar Maracana aangezien dat maar 2 stations verder is. Ik hoop dan weer een beetje op tijd hier te zijn zodat ik rustig kan lunchen met het gezin en afscheid kan nemen. Wat gelukkig niet een afscheid wordt aangezien ik hier ooit terug wil komen en ik al te horen heb gekregen dat ik maar al te welkom ben.

Natuurlijk gaan de mensen dit niet lezen maar ik wil alle nieuwe vrienden die ik hier heb gemaakt ook hartelijk bedanken voor al hun liefde en belangstelling. Ik voel me hier echt enorm thuis en welkom. Ondanks dat er een taalbarrière is konden we toch nog zo goed communiceren. Ook alle geweldige kinderen hier zou ik enorm gaan missen want wat een geweldige kinderen zijn het en ik hoop ook echt dat ze allemaal goed terecht mogen komen en gelukkig mogen worden. Dit is ook zeker niet het laatste wat ik ga doen. Natuurlijk mis ik mijn familie ook wel maar door de liefde die ik hier mag ontvangen van iedereen doet het me wel vergeten (en door de drukte natuurlijk). Ik kan de mensen hier ook niet genoeg bedanken. Dit is tot nu toe één van de beste ervaringen die ik heb mogen meemaken en ik wil ook de mensen bedanken die achter me stonden en waar ik mijn verhaal af en toe bij kwijt kon.

Er wordt me net nog even een verse, warme, zoute typisch Braziliaanse popcorn toegeschoven die ik nog even ga op eten en dan heerlijk slapen!

Heel veel liefs vanuit Rio de Janeiro!

Boa Noite!